LISTOPAD 2020
„POMÓŻ MI WYPEŁNIĆ MOJE POWOŁANIE”
Czym jest powołanie?
Po-wołanie czyli czyjeś wezwanie, w słowie tym odnajdujemy relację wołającego do wołanego, w której istotne jest nie tylko samo wezwanie, ale i oczekiwanie oraz nadzieja na odpowiedź. W powołaniu chrześcijańskim tą relacją jest relacja Boga do człowieka, który przemawia i cierpliwie, szanując ludzką wolność, czeka na odpowiedź. To, co w tej relacji jest najistotniejsze to nieograniczona miłość, z jaką Bóg przemawia do człowieka, oraz ludzka miłość, której ograniczenia sprawiają, że nasza odpowiedź nigdy nie jest pełna. Dlatego odnajdywanie powołania jest zadaniem na całe życie, jest zadaniem, które nigdy się nie kończy pomimo wagi i nieodwracalności niektórych naszych decyzji. Powołanie wytycza życiową drogę każdego z nas.
Każde zatem chrześcijańskie powołanie zaczyna się od zaproszenia Chrystusa do swego serca, aby to On, działając w nim, zmieniał tego, kogo powołał, zaś powołany swoim życiem odtwarzał Jego obraz i Jego drogę.
RODZAJE POWOŁANIA:
– powołanie mężczyzny, np. do ojcostwa
– powołanie kobiety, np. do macierzyństwa
– powołanie małżeńskie
– powołanie świeckich: chrześcijanin w świecie
– powołanie zawodowe
– powołanie zakonne
– powołanie kapłańskie
– powołanie osobiste
PISMO ŚWIĘTE I DOKUMENTY KOŚCIOŁA O POWOŁANIU
| Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali. Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie wpierw znienawidził. [J 15,16-18] |
| Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Według oceny ludzkiej niewielu [tam] mędrców, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych. Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał, co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nieszlachetnie urodzone według świata oraz wzgardzone, i to, co [w ogóle] nie jest, wyróżnił Bóg, by to, co jest, unicestwić, tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga. [1kor 1,26-29] |
| „We wspólnotach kościelnych działalność ich [świeckich] jest do tego stopnia konieczna, że bez niej apostolstwo samych pasterzy nie może zwykle być w pełni skuteczne”[100]. Oczywiście to radykalne stwierdzenie odczytywać należy w świetle „eklezjologii komunii”, według której wszystkie posługi i charyzmaty, różne a zarazem komplementarne, są konieczne dla rozwoju Kościoła, każdy na swój własny sposób. Chl 27 |
| Jest rzeczą konieczną, by każdy katolik świecki miał zawsze żywą świadomość tego, że jest „członkiem Kościoła”, czyli osobą, której dla dobra wszystkich powierzone zostało oryginalne, niezastąpione i ściśle osobiste zadanie. Chl 28 |
WYDARZENIE PARAFIALNE:
22.11.2020
Lubsza – Godz: 8:00; 12:00
Michałowice – Godz: 10:00
Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata
Kilka dni wcześniej umówmy datę spotkania rodzinnego, najlepiej by było 21.11.2020 przed Uroczystością Chrystusa Króla. Rozpocznijmy spotkanie znakiem krzyża i wspólną głośno wypowiedzianą modlitwą Ojcze nasz. Następnie siadamy i czytamy podany poniżej fragment Pisma św., robimy chwilę milczenia na zastanowienie się nad tym, co nam mówi Słowo Boże. Po chwili ciszy zastanawiamy się, jakie powołania dał nam Bóg i co nam pomaga oraz co utrudnia nam wypełnienie naszych powołań.
Na zakończenie poprośmy się wzajemnie o pomoc w wypełnieniu naszych powołań. Następnie polećmy się Maryi prosząc, abyśmy byli wierni w pełnieniu naszych powołań, odmawiając wspólnie „Pod Twoją Obronę”. Kończymy słowami Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu… oraz znakiem krzyża. Po modlitwie można zorganizować wspólną radość przy posiłku.
Osoby samotne, jeśli ich nikt nie zaprosi czynią ten gest sami, podejmując refleksję nad swoim powołaniem (powołanie do starości do cierpienia, itp…) następnie wesprzeć modlitwą bliskie osoby, aby odkryły i wypełniły swoje powołanie.
Fragment Pisma św. do refleksji: „Potem mówił do wszystkich: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa.” (Łk 9,23–24)
Wykonanie gestu pomoże nam odkryć wartość powołania, aby dzięki temu ludzie stawali się dla siebie bliscy, stawali się dla siebie bogactwem, wsparciem i pomocą oraz aby dzięki temu mogli odkrywać sens i wartość powołania.
GEST LITURGICZNY:
Na liturgię Eucharystii przynosimy napisane na kartce nasze powołania, które odkryliśmy i składamy je do koszyków przy wejściu do kościoła. Zostaną one przyniesione do ołtarza w procesji z darami.
Na znak pokoju zwracamy się w obie strony i uśmiechając się do siebie wypowiadamy słowa: Jesteśmy powołani. Można zaproponować, aby w tym tygodniu pozdrawiać się tymi słowami.
DLACZEGO TAKI GEST:
Dlatego, że Jezus pragnie, abyśmy poznawali i wypełniali nasze powołanie.
Rzymskokatolicka Parafia pw. NAWIEDZENIA NMP w Lubszy.
Ks. Józef Meler Proboszcz,
ul. Brzeska 11,
49-313 Lubsza,
tel., fax (0-77) 411-86-25, kom.604730950,
adres e-mail: lubsza@archidiecezja.wroc.pl;
strona internetowa: www.parafialubsza.pl
Adres Bankowy:
Parafia Rzymskokatolicka pw. Nawiedzenia NMP,
ul. Brzeska 11, 49-313 Lubsza Numer konta parafialnego BS Brzeg nr: 48886300092000002328760001
Darowizna na dach kościoła pw. Św. Michała Archanioła w Michałowicach:
Nr konta dla Michałowic: 21 8863 0009 2000 0023 2876 0002
