Materiały rekolekcyjne na każdy dzień do rozważań w domu

27.11.2022

Podjęcie rozważań zapewni utrwalenie treści rekolekcyjnych i ubogaci naszą świadomość Kościoła.

Daje okazję aby o treściach rekolekcyjnych porozmawiać w domu dzieląc się z domownikami swoim przeżywaniem rekolekcji.

Daje okazję do zorganizowania spotkania rodzinnego a nawet z zaproszonymi gośćmi na modlitwie dając tym samym doświadczenie rodziny jako wspólnoty Kościoła.

PIERWSZY DZIEŃ REKOLEKCJI

WIERZĘ W KOŚCIÓŁ CHRYSTUSOWY

Jeśli to możliwe zorganizujcie spotkanie rodzinne, po wstępnej modlitwie przeczytajcie podane teksty i podzielcie się tym jak te teksty na was wpłynęły. Na zakończenie pomódlcie się o to abyście mogli głębiej poznać i uwierzyć w Kościół.

Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostaliśmy ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem. Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne członki.  Chodzi o to żeby poszczególne członki troszczyły się o siebie nawzajem. Tak więc, gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki; podobnie gdy jednemu członkowi okazywane jest poszanowanie, współradują się wszystkie członki. Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi [Jego] członkami. 1Kor 12,12-14; 25-27

 „Nauczając zaś wzywaj i upominaj lud, by zawsze pilnie uczęszczał na zebrania kościelne; niech nikt przez swoją nieobecność na zebraniach nie uszczupla Kościoła, nie pozbawia Ciała Chrystusowego jego członków… Skoro stanowicie członki; Chrystusowe, nie możecie rozpraszać się poza Kościołem, opuszczając zebrania; wszak Chrystus jest głową waszą i jako taki przebywa zgodnie ze swoim przyrzeczeniem, stale pośród was, abyście mogli wszyscy wespół z Nim uczestniczyć. Nie poniżajcie więc sami siebie, ani nie odejmujcie członków Zbawicielowi naszemu; nie ćwiartujcie Jego Ciała i nie rozrzucajcie Jego części. Nie przedkładajcie potrzeb życia doczesnego nad słowo Boże, lecz w dzień Pański odłóżcie wszystko i spieszcie do kościoła, bo on jest chwałą waszą. [Didaskalia, czyli katolicka nauka Dwunastu Apostołów i Świętych Uczniów Zbawiciela naszego

• Znajdź dwa zdania, które najbardziej do ciebie przemówiły, przeczytaj je głośno wszystkim obecnym
• Podziel się z obecnymi, czy te przeczytane teksy są dla ciebie zrozumiałe czy też nie.
• Spróbuj powiedzieć jak one wpływają na twoje rozumienie Kościoła i wiarę w niego?

DZIEŃ DRUGI REKOLEKCJI

JESTEŚMY KOŚCIOŁEM – LUDEM BOŻYM

Podobnie jak wczoraj, zorganizujcie spotkanie rodzinne, po wstępnej modlitwie przeczytajcie podane teksty i podzielcie się tym jak te teksty na was wpłynęły. Na zakończenie pomódlcie się o to abyście mogli głębiej poznać i uwierzyć w Kościół, jako wspólnotę Ludu Bożego, w którym żyje Chrystus.

Jezus powiedział do swoich uczniów: Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali. J 13,34-35

Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś. J 17,20-23

Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali chwalebne dzieła Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła; (10): wy, którzy byliście nie-ludem, teraz zaś jesteście ludem Bożym, którzy nie dostąpiliście miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia doznali. 1P 2,9-10

Dołóżcie starań, aby się częściej gromadzić na dziękczynieniu i uwielbianiu Boga. Gdy bowiem zbieracie się razem, słabnie moc szatana i dzięki zgodnej waszej wierze rozprasza się zło, które on sprowadza. Nic cenniejszego od pokoju, który usuwa wszelkie wojowanie ziemskie i duchowe. 

Z listu św. Ignacego Antiocheńskiego

• Z przeczytanych tekstów znajdź dwa zdania, które najbardziej       do ciebie przemówiły, przeczytaj je głośno wszystkim obecnym
• Podziel się z obecnymi, czy te przeczytane teksy są dla ciebie zrozumiałe czy też nie, i powiedz czego nie rozumiesz.
• Spróbuj powiedzieć jak one wpływają na twoje rozumienie Kościoła i wiarę w niego?
• Czy czujesz się włączony w Kościół i co to dla ciebie znaczy?

TRZECI DZIEŃ REKOLEKCJI

ZAANGAŻOWANIE W BUDOWĘ KOŚCIOŁA    CHRYSTUSOWEGO

Podobnie jak wczoraj, zorganizujcie spotkanie rodzinne, po wstępnej modlitwie przeczytajcie podane teksty i podzielcie się tym jak te teksty na was wpłynęły. Na zakończenie pomódlcie się o to abyście mogli głębiej poznać i uwierzyć w Kościół, jako wspólnotę Ludu Bożego, w którym żyje Chrystus.

Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.  Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.  Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał

J 15,14-16

Jak Ty posłałeś Mnie na świat, tak Ja posłałem ich na

świat. J 17,18

J 20,21 Powiedział im znowu: Pokój wam! Jak Mnie posłał Ojciec, tak i Ja was posyłam. 

            Jk 2,14  Tak też wiara nie przejawiająca się w czynach martwa jest sama w sobie[…] Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? – Dobrze czynisz; ale demony też wierzą i drżą.  A czy chcesz przekonać się, słaby człowiecze, że wiara bez uczynków jest bezowocna?  Jak bowiem ciało bez ducha jest martwe, tak też martwa jest wiara bez uczynków.

            Jk4,17 Ten zaś, kto umie dobrze czynić, a nie czyni – dopuszcza się grzechu.

DM 35. Ponieważ cały Kościół jest misyjny i dzieło ewangelizacji jest podstawowym zadaniem Ludu Bożego, święty Sobór wzywa wszystkich do głębokiej odnowy wewnętrznej, aby mając żywą świadomość własnej odpowiedzialności za rozszerzenie Ewangelii, podjęli swoją cząstkę w dziele misyjnym wśród narodów.

          DM 36. Wszyscy wierni, jako członki żywego Chrystusa, wcieleni i upodobnieni do Niego przez chrzest, bierzmowanie i Eucharystię, zobowiązani są do współpracy w szerzeniu i w rozwoju Jego Ciała, aby jak najprędzej doprowadzić je do pełni.

• Z przeczytanych tekstów najdź dwa zdania, które najbardziej  do ciebie przemówiły, przeczytaj je głośno wszystkim obecnym
• Podziel się z obecnymi, czy te przeczytane teksy są dla ciebie zrozumiałe czy też nie, i powiedz czego nie rozumiesz.
• Spróbuj powiedzieć jak one wpływają na twoje rozumienie prawdy, że Bóg przeznaczył ściśle osobiste zadanie w Kościele?
•  Co robisz aby poznać swoje zadanie w Kościele – parafii

CZWARTY DZIEŃ REKOLEKCJI    

POJEDNANIE Z BOGIEM I KOŚCIOŁEM

Podobnie jak wczoraj, zorganizujcie spotkanie rodzinne, po wstępnej modlitwie przeczytajcie podane teksty i podzielcie się tym jak te teksty na was wpłynęły. Na zakończenie pomódlcie się o to abyście mogli głębiej poznać i uwierzyć w Kościół, jako wspólnotę Ludu Bożego, w którym żyje Chrystus. Proście o poznanie swego powołania i misji w kościele parafii

Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie,  zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj. Mt 5,23-24

Wyznawajcie sobie nawzajem grzechy, módlcie się jeden za drugiego, byście odzyskali zdrowie. Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego. Jk 5,16

Nikt nie żyje sam. Nikt nie grzeszy sam. Nikt nie będzie zbawiony sam. Nieustannie w moje życie wkracza życie innych: w to, co myślę, mówię, robię, działam. I na odwrót, moje życie wkracza w życie innych: w złym, jak i w dobrym. SPE SALVI BENEDYKT XVI

RP 4. Pokuta jest ściśle połączona z pojednaniem, ponieważ pojednanie się z Bogiem, z sobą samym i z innymi, zakłada pokonanie radykalnego rozdarcia, którym jest grzech; dokonuje się to jedynie poprzez wewnętrzną przemianę, czyli nawrócenie, które owocuje w życiu poprzez uczynki pokutne.

RP 31. Najcenniejszym owocem przebaczenia uzyskanego w Sakramencie Pokuty jest pojednanie z Bogiem, dokonujące się w głębi serca syna marnotrawnego i odnalezionego, którym jest każdy penitent.[spowiadający się]. Należy też dodać, że owo pojednanie z Bogiem rodzi – można powiedzieć – dalsze pojednania, które naprawiają inne rozdarcia spowodowane przez grzech: penitent, który uzyskał przebaczenie, jedna się z samym sobą w głębi własnego ja, odzyskując wewnętrzną prawdę; jedna się z braćmi, w jakiś sposób przezeń skrzywdzonymi i znieważonymi; jedna się z Kościołem; jedna się z całym stworzeniem. Każdy konfesjonał to uprzywilejowane i błogosławione miejsce, w którym, po zniesieniu podziałów, rodzi się nowy, nieskażony i pojednany człowiek – pojednany świat!

• Z przeczytanych tekstów najdź dwa zdania, które najbardziej  do ciebie przemówiły, przeczytaj je głośno wszystkim obecnym
• Podziel się z obecnymi, czy te przeczytane teksy są dla ciebie zrozumiałe czy też nie, i powiedz czego nie rozumiesz.
• Spróbuj powiedzieć jak one wpływają na twoje rozumienie prawdy, że  grzech mój osobisty uderza w Boga i całą wspólnotę Kościoła ?
•  Czy zdajesz sobie sprawę, że twój grzech rani Kościół odbiera mu moc i niszcz jego misję?